Το
orienteering είναι ένα δημοφιλές άθλημα στη Βόρεια Ευρώπη στο οποίο νέοι και
ενήλικες βρίσκουν μεγάλη ευχαρίστηση μέσα από την πρόκληση της εύρεσης σταθμών
ελέγχου σε όμορφες γεωγραφικές περιοχές, δάσους και βοσκοτόπων. Είναι ένα σπορ
που παρέχει ευχαρίστηση σε όλα τα επίπεδα συναγωνισμού, αλλά όπου η τεχνική
είναι ζωτικής σημασίας για να θριαμβεύσει ο αγωνιζόμενος πάνω στις δύσκολες
λεπτομέρειες του χάρτη και του εδάφους και έτσι να ικανοποιηθεί πλήρως από τον
αγώνα. Το orienteering έχει περιγραφεί σαν "ιστιοπλοΐα πάνω σε
θάμνους", "ράλυ αυτοκινήτου με τα πόδια", "επίλυση
σταυρόλεξου ενώ τρέχει κανείς προς τη στάση". Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί
περιγράφουν τις δύο όψεις του αθλήματος: σωματική και πνευματική. Ο
αγωνιζόμενος υποχρεούται να επιλύσει πολλά προβλήματα προσανατολισμού ενώ την
ίδια στιγμή πρέπει
να διατηρήσει ένα γρήγορα tempo τρεξίματος προκειμένου να ολοκληρώσει τον αγώνα στο συντομότερο δυνατό χρόνο.
να διατηρήσει ένα γρήγορα tempo τρεξίματος προκειμένου να ολοκληρώσει τον αγώνα στο συντομότερο δυνατό χρόνο.
Το
orienteering είναι ένα άθλημα προσανατολισμού που χρησιμοποιεί ειδικά
σχεδιασμένους και λεπτομερείς χάρτες. Όποιος συμμετέχει υποχρεούται να
επισκεφθεί όλα τα σημεία ελέγχου στη σωστή σειρά. Τα σημεία ελέγχου είναι
σημειωμένα πάνω στο χάρτη σαν κύκλοι και είναι πάντοτε χαρακτηριστικά του
εδάφους που διακρίνονται. Τα σημεία ελέγχου είναι μεγάλες τρίπλευρες σημαίες
χρώματος πορτοκαλί και άσπρου και είναι τοποθετημένες μέσα στον κύκλο όπως
σημειώνεται στο χάρτη. Κάθε σημείο ελέγχου έχει
έναν κωδικό αριθμό για
αναγνώριση και ένα τρυπητήρι με ένα μοναδικό σύστημα σήμανσης το οποίο
χρησιμοποιείται από τους αγωνιζόμενους για να μαρκάρουν την κάρτα τους και να
αποδείξουν ότι έχουν επισκεφθεί το σωστό σημείο ελέγχου.
Όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να
διαλέξουν μία διαδρομή που να ταιριάζει στις ικανότητες και στην εμπειρία τους.
Δεν είναι απαραίτητο να τρέχει κανείς, κάλλιστα μπορεί κάποιος να περπατήσει,
γεγονός που βοηθάει τους ηλικιωμένους ή άτομα με σωματικές αναπηρίες να λάβουν
μέρος. Αντίθετα με τον κλασσικό αθλητισμό, η εκκίνηση δεν δίνεται για όλους τους
συμμετέχοντες μαζί αλλά χωριστά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εάν τα σημεία
ελέγχου δεν είναι ήδη τυπωμένα πάνω στο χάρτη, τότε ο κάθε αγωνιζόμενος πρέπει
να αντιγράψει τους κύκλους με τα σημεία ελέγχου από έναν εντοιχισμένο κεντρικό
χάρτη πάνω στο δικό του χάρτη. Στη συνέχεια ο κάθε αγωνιζόμενος ξεχύνεται μέσα
στο δάσος για να βρει τα σημεία ελέγχου όσο πιο γρήγορα μπορεί. Νικητής είναι
αυτός ο οποίος ολοκλήρωσε τη διαδρομή στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Το
orienteering είναι ένα ατομικό άθλημα το οποίο απαιτεί αυτοσυγκέντρωση για να
διατηρηθεί κανείς πάνω στην επιλεγμένη διαδρομή.